De maandelijkse perikelen, elke vrouw kent ze wel. Gezonde doorbloeding met enig leed.
Enorme verleidingen niet kunnen weerstaan en de vreetbuiten die eraan komen. De meeste
vrouwen klagen over een opgezette buik, pijn in de rug, chagrijnigheid, vermoeidheid,
hoofdpijn & opgezette borsten.

Op dit gebied ben ik een apart geval, op de chagrijnigheid na dan. Ik word al ongesteld bij
gesprekken die over dit onderwerp gaan. Eerst dacht ik dat ik het mij verbeeldde en dat het
gewoon toeval was. Soms vroegen mijn vriendinnen aan mij of ik ongesteld was. Daarop
antwoordde ik nee. Ja hoor, en de volgende dag was ik echt ongesteld. Elke keer ben ik met
stomheid geslagen als dit mij overkomt.

Zo ook op de Depressieve Dag van het Jaar ook wel Blue Monday genoemd. In de middag
had ik vernomen dat het de depressiefste dag van het jaar zou zijn. Ik dacht nog bij mezelf
dat ik dit jaar geluk had, aangezien er nog niks ‘negatiefs’ was gebeurd die dag.

Blue Monday, middaguur, biologieles. ‘Ben je ongesteld?’, vraagt een vriendin in de
opdoemende stilte. ‘Nee, hoezo vraag je dat?’. Verschrikt kijk ik haar aan, terwijl ik stop met
het kauwen van de koekjes in mijn mond. ‘Nou, gewoon…’
Ik besluit er niet op in te gaan en ga verder met mijn werk.

Laatste lesuur wiskunde, zoals altijd zat ik te snacken. Ik kan de hele dag dooreten, heb
nooit een idee wanneer ik een ‘echte’ vreetbui heb. Achter me hoor ik een meisje aan de juf
vragen of ze naar de wc mag. Ik zie haar opstaan met haar tas. Eenmaal teruggekomen hoor
ik haar tegen het meisje naast haar zeggen dat ze ongesteld is geworden. Ze vertelt dat ze
al in de ochtend voelde aankomen.

Ik schrik op. Het onderwerp ‘ongesteld’ hoor ik weer. Ik draai mij om en vraagt of ze kunnen
stoppen met het onderwerp. Lachend kijkt zij mij aan en zegt plagerig:’Oh ja, jij bent
beïnvloedbaar, straks word je morgen nog ongesteld’.

Ze wist ervan, omdat ik maanden geleden iedereen om mij heen ervan op de hoogte had
gebracht. Iedereen dacht dat ik gek was en zei dat het allemaal berustte op toeval.

Ik kreeg al bijna acuut buikpijn aan de gedachte dat ik weer werd. In de avond vroeg ik
mezelf af of ik de volgende ochtend echt ongesteld zou zijn.

Toeval of niet, de dag na Blue Monday werd ik het inderdaad. Dat, terwijl ik twee weken
geleden al was geweest.

Ik heb mijn vriendinnen verboden over het onderwerp te praten, maar soms vergeten ze
het wel eens. Ze klagen over buikpijn, vermoeidheid en eetdrang. De mededelingen vallen
zwaar. Het toeval slaat meestal binnen een paar dagen toe. Ik word het ook…